اندک اندک

اندک اندک جمع مستان می‌رسند

اندک اندک می پرستان می رسند

دلنوازان نازنازان در ره اند

گلعذاران از گلستان می‌رسند

اندک اندک زین جهان هست و نیست

نیستان رفتند و هستان می‌رسند

جمله دامن‌های پرزر همچو کان

از برای تنگدستان می‌رسند

لاغران خسته از مرعای عشق

فربهان و تندرستان می‌رسند

جان پاکان چون شعاع آفتاب

از چنان بالا به پستان می‌رسند

خرم آن باغی که بهر مریمان

میوه‌های نو زمستان می‌رسند

اصلشان لطفست و هم واگشت لطف

هم ز بستان سوی بستان می‌رسند

#مولانا

.........

من شبم

تو ماه من

بر آسمان بی‌من مرو

#مولانا

............

کاش دنیا طوری بود که

هیچ کس به کسی« نیاز» نداشت

اونوقت آدم ها «مطمئن» میشدن

کسی که« سراغشون» رامیگیره

«دسشون »داره

نه «کارشون »

.......

دل به خونم تشنه و دلبر به قتلم مایل است

وای بر جانم که آنم دلبر و اینم دل است

ذهنی

........

بچه که باشی٬

از نقاشی هایت هم میتوانند

به روحیات و درونت پی ببرند.

بزرگ که میشوی٬

از حرف هایت هم نمی فهمند درون دلت چه خبر است....