شوق گناه دل
سه شنبه, ۲۴ فروردين ۱۳۹۵، ۱۰:۵۴ ق.ظ |
علی غلامی |
۰ نظر
شوق تو عادت خطرناکی هست
که نمی دانم چگونه از دست آن
نجات پیدا کنم
و عشق تو گناه بزرگی ست
که آرزو می کنم.
هیچگاه بخشیده نشود
..............
وحشتناک است
هر بامداد بی هیچ تغییری بیدار شدن.
اما بدتر از آن
پایان روز را دیدن است.
با همان چشمان خواب آلود.
.....................
ﻣﻦ ﺩﺭ
ﺩﺭﯾﺎﯼ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮ
ﻏﺮﻕ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ
ﺑﯿﺎ ﻧﺎ ﺧﺪﺍ ﯼ ﺩﻝ
...........................