با تو خوشبختم
ﺑﺎ ﺗﻮ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻢ
ﻣﺜﻞ ﭘﯿﭽﮑﻰ
ﮐﻪ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺭﺳﯿﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ
ﻣﺜﻞ ﭘﺮﻧﺪﻩ ﺍﻯ
ﮐﻪ ﺍﺯ ﺷﻮﻕ ﭘﺮﻭﺍﺯ
ﺑﺎﻝ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ،
ﻣﺜﻞ ﺟﻮﺍﻧﻪ ﺍﻯ
ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﻝ ﺑﺮﻑ
ﺑﻪ ﻫﻮﺍﻯ ﺑﻬﺎﺭ
ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺯﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ
ﺑﺎ ﺗﻮ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻢ
ﮐﻪ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﻰ ﺑﺎﺭﺩ
......
ﺩﺭﯾﺎ ﺑﺎ ﺁﻧﮑﻪ ﻋﻤﯿﻖ ﺍﺳﺖ، ﺍﻣﺎ ﺍﻣﻮﺍﺟﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﻄﺤﺶ ﻫﺴﺘﻨﺪ،ﺳﺮﮐﻮﺏ ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻣﯿﺪﻫﺪ ﺑﻪ ﺳﺎﺣﻞ ﺑﺮﺳﻨﺪ .
ﺗﻮ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﺩﺭﯾﺎ ﺍﻣﻮﺍﺝ ﺳﻄﺤﯽ ﻭ ﺯﻭﺩ ﮔﺬﺭ ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻫﺎ ﻫﺪﺍﯾﺖ ﮐﻦ .
ﺩﺭﯾﺎ ﻫﻢ ﺳﻄﺢ ﺩﺍﺭﺩ ﻫﻢ ﻋﻤﻖ ، ﺭﺍﺯ ﺩﺭﯾﺎ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺗﻌﺎﺩﻝ ﺑﯿﻦ ﺍﯾﻦ ﺩﻭ ﺍﺳﺖ .
ﻣﺜﻞ ﺩﺭﯾﺎ ﭘﺮ ﺑﺎﺵ ﺍﺯ ﺑﯿﮑﺮﺍﻧﯽ ﻭ ﺗﻼﻃﻢ ﻭ ﺍﺯ ﺳﮑﻮﻥ ﺑﭙﺮﻫﯿﺰ ،ﻭ ﺍﺯ ﺗﻨﺪﺑﺎﺩ ﺣﻮﺍﺩﺙ ﺑﯿﻢ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ
ﺑﺎﺵ ......
......
ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻧﺪﻫﯿﺪ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺩﺭﻭﻧﯽ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺗﺨﺮﯾﺐ ﮐﻨﺪ .
ﺩﺍﻻﯾﯽ ﻻﻣﺎ
.....
ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﺣﺴﺮﺕ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺩﻣﺎﯾﯽ ﺭﻭ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻧﺸﻮﻥ ﺧﺒﺮ ﻧﺪﺍﺭﯼ ﻧﺨﻮﺭ !!!!
ﺣﺴﺎﺩﺕ ﻧﻮﻋﯽ ﺍﻋﺘﺮﺍﻑ ﺑﻪ ﺣﻘﯿﺮ ﺑﻮﺩﻥ ﺧﻮﯾﺶ ﺍﺳﺖ .. ﻫﺮ ﻗﻠﺒﯽ ﺩﺭﺩﯼ ﺩﺍﺭﺩ٬ ﻓﻘﻂ ﻧﺤﻮﻩ ﺍﺑﺮﺍﺯ ﺁﻥ ﻓﺮﻕ ﺩﺍﺭﺩ ... ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﺁﻥ ﺭﺍﺩﺭﭼﺸﻤﺎﻧﺸﺎﻥ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ٬ ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎﺩﺭﻟﺒﺨﻨﺪﺷﺎﻥ !!!!!!
ﺧﻨﺪﻩ ﺭﺍﻣﻌﻨﯽ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﺴﺘﯽ ﻣﮑﻦ
ﺁﻧﮑﻪ ﻣﯿﺨﻨﺪﺩ ﻏﻤﺶ ﺑﯽ ﺍﻧﺘﻬﺎﺳﺖ ...
ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺳﺮﺕ ﺭﺍ ﺑﺎﻻ ﺑﺒﺮﯼ ﻭﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﻫﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﯿﺶ ﺧﺪﺍ ﮔﻼﯾﻪ ﮐﻨﯽ ..... ﻧﻈﺮﯼ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺑﯿﻨﺪﺍﺯﻭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻫﺎﯾﺖ ﺭﺍﺷﺎﮐﺮ ﺑﺎﺵ .....
ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺑﺰﺭﮒ ﻧﻤﯿﺸﻮﺩ ﺟﺰ ﺑﻪ ﻭﺳﯿﻠﻪ ﻱ ﻓﮑﺮﺵ ؛ ﺷﺮﯾﻒ ﻧﻤﯿﺸﻮﺩ ﺟﺰ ﺑﻪ ﻭﺍﺳﻄﻪ ﻱ ﺭﻓﺘﺎﺭﺵ ﻭﻗﺎﺑﻞ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻧﻤﯿﮕﺮﺩﺩ ﺟﺰ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻧﯿﮑﺶ
...
ﺣﺘﯽ چهار ﺷﻨﺒﻪ ﻫﺎ ...
ﺗﻮ ﻧﺒﺎﺷﯽ،
ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ
ﺩﻟﮕﯿﺮﯼ ﺍﺵ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺑﺎ ﻋﺼﺮ ﺟﻤﻌﻪ ﻫﺎﺳﺖ ...
....
گر چه افتاد ز زلفش گرهی در کارم
همچنان چشم گشاد از کرمش می‌دارم
به طرب حمل مکن سرخی رویم که چو جام
خون دل عکس برون می‌دهد از رخسارم
پرده مطربم از دست برون خواهد برد
آه اگر زان که در این پرده نباشد بارم
پاسبان حرم دل شده‌ام شب همه شب
تا در این پرده جز اندیشه او نگذارم
منم آن شاعر ساحر که به افسون سخن
از نی کلک همه قند و شکر می‌بارم
دیده بخت به افسانه او شد در خواب
کو نسیمی ز عنایت که کند بیدارم
چون تو را در گذر ای یار نمی‌یارم دید
با که گویم که بگوید سخنی با یارم
دوش می‌گفت که حافظ همه روی است و ریا
بجز از خاک درش با که بود بازارم...
#حضرت-حافظ
......
آرزویم
با ” تو ” بودن است!
اما
نه به بهای پا گذاشتن روی آرزوی تو !
آرزویم این است که
” بخواهی و بمانی ”
نه اینکه بمانی به خواهشم ...!
بعضی ها ﺭﺍ میتوان ﺧﻮﺍﺳﺖ
ﺍﻣﺎ ﻧﻤﯿﺸﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ !
ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﺭﺍ باید
ﯾﻮﺍﺷﮑﯽ اﺯ ﺩﻭﺭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ !
ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ ﺭﺍ نباید ﺧﻮﺍﺳﺖ !
ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ !
ﺍﻣﺎ ﺩﻝ ﺍﺳﺖ ﺩﯾﮕﺮ
ﺍﺳﯿــــﺮِ ﺍﯾﻦ ﻧﮕﺎﻩِ ﺑﯿﻘﺮﺍﺭ . . .
....
ای بغض فروخوردہ، مرا مرد نگهدار
تا دست خداحافظی‌اش را بفشارم....
فاضل نظری